و نیز مى فرمایند : آیا مى دانید که این روز عاشورا چه روزى است؟ همان روزى است که خداوند توبه آدم و حوا را پذیرفت روزى است که خداوند دریا را براى بنى اسرائیل شکافت و فرعون و پیروانش را غرق کرد و موسى (ع) بر فرعون پیروز شد . روزى است که ابراهیم (ع) متولد شد. روزى است که خداوند توبه قوم یونس(ع) را پذیرفت روز تولد حضرت عیسى (ع)و روزى است که حضرت قائم(ع) در آن روز قیام مى کند(2)

امام باقر(ع) مى فرماید:یکدیگر را در روز عاشورا، این گونه تعزیت دهید:اعظم الله اجورنا بمصابنا بالحسین وجعلنا وایاکم من الطالبین بثاره مع اولیه الامام المهدی من آل محمد(ع) (3) خداوند اجر ما و شما را در مصیبت حسین(ع) بزرگ گرداند و ما و شما را ازکسانى قرار دهدکه به همراه ولی اش، امام مهدى از آل محمد(ع)، طلب خون آن حضرت کرده، به خون خواهى او برخیریم.

خود حضرت مهدى(ع)نیز در زنده نگهداشتن یاد عاشورا مى کوشد گواه آن داستان علامه بحرالعلوم است که با آن کهولت سن و موقعیت علمى و اجتماعى، در صف سینه زنان امام حسین (ع) با وضعیتى خاص ظاهر مى شود. و وقتى از او مى پرسند چرا چنین عزادارى مى کنید؟ مى فرماید : بارسیدن به دسته سوگواران، چشمم به محبوب دل ها، امام عصر(ع) افتاد ودیدم آن حضرت، باسرولاى برهنه درمیان انبوه عزاداران، درسوگ پدرش حسین (ع) باچشمانى اشک بار به سروسینه مى زند به همین جهت، قرار ازکفم رفت وچنین به سوگوارى پرداختم. (4)

1.کمال الدین ج 2، ص 653 غیبة طوسی ص 274.

2.بحارالانوار ج 52 ص 285.

3.مصباح المتجهد مفاتیح الجنان